Pagbabalik

Naglalakad sa tabi ng dagat habang inaalala ang ating nakaraan. Hanggang ngayo'y nasa isip pa rin kita. Isang taon na ang nakalilipas ngunit hindi pa rin mawala sa akin ang sakit na dulot ng iyong paglisan. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mawari kung bakit mo ako iniwan ng hindi man lang nagpapaalam. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maisip kung ano ang nagawang pagkakamali at bakit mo nagawa sa akin iyon.

Mahal pa rin kita at umaasa pa ring darating ang panahon na magkikita tayong muli. Lagi akong pumupunta rito tuwing dapit hapon, nagbabasakaling masilayan kong muli ang iyong maamong mukha. Umaasang maririnig kong muli ang iyong tinig. Para na akong tanga sa kahihintay ngunit hindi ako susuko. Alam kong darating din ang panahon ng iyong pagbabalik.

Nagpasya na akong umuwi na ng may matanaw ako mula sa malayo. "Siya nga.", sambit ko sa aking sarili. Tuwang-tuwa ang puso kong nananaghoy dahil sa tinagal-tagal ng aking paghihintay sa iyong pagbabalik ay eto na, nandito ka na. Tumakbo ako papunta sa kanya ngunit bigla akong natigilan. Nakita kong may kasama siyang iba. Papalapit sila sa aking kinatatayuan. Pilitin ko mang tumakbo palayo ay parang ayaw ng aking mga paa. Mayamaya pa'y nagsalubong ang aming mga mata. 

Nagulat siya nang ako'y makita. Hindi ko rin alam ang aking sasabihin lalo pa't may kasama siyang iba. Nagkamustahan kami. Ipinakilala niya ang kasama. Ikakasal na raw sila sa susunod na linggo. Bigo na naman ako. Hindi maipaliwanag ang sakit na aking nararamdaman. Gustuhin ko mang tanungin kung bakit niya ako iniwan ay hindi ko nagawa. Agad akong tumakbo dahil sa labis na sama ng loob. Marahil hindi niya lang talaga ako mahal kaya niya ako iniwan. Sana makabangon pa ako mula sa pagkakadapang ito. Sana kayanin ko lahat ng ito. Sa ngayo'y ayoko na siyang isipin. Sa ginawa niya, mundo ko'y nagunaw at nagkapira-piraso ang aking puso. Ayoko ng magmahal pa, ang tanging mga katagang nasambit ko sa aking sarili habang patuloy ang pag-agos ng luha mula sa aking mga mata.